ขำขำ เรื่องของนักบิน> > ครั้งหนึ่งมีผู้มีอำนาจในเมืองไทย 3 คน
> > เดินทางไปราชการและไปตรวจสอบผลประโยชน์ส่วนตัวตามต่างจังหวัด
> > โดยไปพร้อมกันบนเครื่องบินลำเดียวกัน
> > ระหว่างบินก็สนทนาแสดงความเก่งทางความคิดตัวเองออกมา
> >
> > วี : เนี่ยะ ถ้าผมทิ้งแบงค์ 1000 ลงไป คนที่เก็บได้ 1
> > คนจะต้องมีความสุขแน่ๆ
> >
> > จตุ หลังจากได้ฟังก็อดรนทนไม่ไหว
> > แสดงความคิดอันปราดเปรื่องตัวเองออกมาบ้าง
> >
> > จตุ : ส่วนผม ผมจะทิ้งแบงค์ 500 ลงไป 2 ใบจะมีคนที่เก็บได้ถึง 2
> > คนที่มีความ สุข
> >
> > ทัก เมื่อได้ยินลูกน้องพูดกัน มันรู้สึกคันปาก
> > อดไม่ได้ที่จะต้องพูดโอ่ถึงความคิดอันแสนฉลาดของตัวเอง
> >
> > ทัก : เฮ้ย อะไรกัน ความคิดตื้นๆรู้ไม่จริงกันทั้ง 2 คนเลย ของผมนะ
> > ผมจะทิ้งแบงค์ 100 ลงไป 10 ใบ จะมีคนตั้ง 10 คนเชียวนะที่ดีใจ
> >
> > ลูก น้องทั้ง 2
> > คนเมื่อได้ฟังดังนั้นก็รู้สึกทึ่งในความคิดอันลึกล้ำของนายใหญ่
> > ถึงกับออกปากชมเปาะ
> > ปรบมือชื่นชมด้วยความเลื่อมใสศรัทธาความคิดอันไม่มีผู้ใดเทียบเทียมได้ของ
> > ท่านผู้นำ
> >
> > แต่ ภายในห้องนักบินซึ่งได้ยินการสนทนาของผู้มีอำนาจทั้ง 3 คนโดยตลอด
> > หนึ่งในนักบินจึงพูดขึ้นมา
> >
> > นักบิน : ถ้ากูทิ้งพวกมึงทั้ง 3 คนลงไป จะมีคน 60
> > ล้านคนทั้งประเทศไทยดีใจเป็นแน่นอน...
> >
> >